1 Aralık 2014 Pazartesi

hisler

Bir o var, benden içeri; bir ben var onla bir.

tanrı bir olduklarında ana yayılan naif tınıları işittiğinde zamanı su; saatleri saniyeler haline getirdi. duyulan melodiler onun mükemmelliğinden parçalar taşımasa bu kadar kıskanmayacaktı belki, ancak duyduklarının dayanılmaz güzelliği ona kızgınlık olarak tezahür ediyordu.

Yüreği var içtiğim, bir yüreğim var benliğinin ele geçirdiği.

varoluşlarında tek bir özne vardı artık, biz. tanrı yaşananlardan oldukça hoşnutsuz olacaktı ki bir oldukları zamanları akıttı hep yaptığı gibi.
gözlerini açtılar, yüreklerini ortaya koydular, vedalaştılar.
Son birliktelikleri harikulade bir görüntü oldu kazındı hafızalara, daha fazlası olamıyordu; zaman tanrının lanetlediği en güçlü düşmanlarıydı.

elleri var ısındığım, aşkı var sığındığım.
birbirlerinin yüzündeki gülümseme, gözyaşı oldular; bir günü daha el ele..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder